In april kwam de 2e druk uit van het boek ‘Een dag in de babygroep’. De eerste druk was in een jaar tijd uitverkocht. Auteur Hedie Meyling baseerde het boek op de visie van de Hongaarse kinderarts en pedagoge Emmi Pikler. De visie van Pikler draait om respectvolle verzorging van baby’s en hun autonome spel en bewegingsontwikkeling. Wat betekent dat voor de dagelijkse praktijk? En hoe vertaal je dit naar het interieur op een babygroep?
Als jonge moeder werd Hedie geraakt door het kindbeeld van Emmi Pikler. “Ik volgde een cursus Sensory Awareness en zag een filmpje uit het Pikler kindertehuis in Boedapest, dat in 1946 door Emmi Pikler opgericht werd. De leidsters gingen zo respectvol om met de kinderen. Het liet mij niet meer los. Ik verdiepte mij in de visie, bezocht het tehuis, ontmoette de dochter van Emmi Pikler, Anna Tardos, en volgde alle seminars in het Pikler Instituut.”Visie Emmi Pikler
De visie van Emmi Pikler is gebaseerd op respectvolle verzorging van baby’s en de zelfstandige beweging- en spelontwikkeling. Hierdoor ontwikkelen kinderen vanuit eigen initiatief zelfvertrouwen en sociale vaardigheden. Hedie: “Je vertrouwt hierbij op de nieuwsgierigheid, leergierigheid en andere aangeboren mogelijkheden van het kind, zoals contact kunnen aangaan en zich hechten. Je kijkt heel individueel: wat heeft dit kind op dit moment nodig. Daarvoor moet je durven vertrouwen op je eigen kunnen, de spel- en bewegingsontwikkeling van kinderen goed kennen en zien aan welke verzorging het kind toe is. Dat klinkt eenvoudig, maar dat is niet het geval. Werken volgens de visie van Pikler vraagt naast veel kennis, ook zelfreflectie op je eigen handelen en de wil om iets nieuws te leren. Het kindbeeld van Pikler is namelijk echt anders dan het beeld dat op veel plekken bestaat. Ik zie bijvoorbeeld dat er vaak gecommuniceerd wordt over het hoofd van het kind en niet mét het kind, de dialoog ontbreekt.”Een dag in de babygroep
In Nederland richtte Hedie de Emmi Pikler Stichting op, waardoor steeds meer kinderopvangorganisaties, instellingen en ouders kennis kunnen maken met het Pikler gedachtegoed. Vanuit deze stichting wordt ook de opleiding tot Pikler®pedagoog en diverse trainingen aangeboden. “Tijdens trainingen in de kinderopvang zag ik dat hand-out materiaal door pedagogisch medewerkers nauwelijks werd gelezen. Zo ontstond het idee voor een boek dat voor deze doelgroep prettig leest.” In het boek worden de bezigheden van 2 pedagogisch medewerkers en 8 baby’s en dreumesen beschreven. De verzorgings-momenten worden afgewisseld met beschrijvingen van spel en beweging activiteiten.Een fragment
Annabelle (6 maanden, 2 weken) krijgt de fles Maaike (leidster) stapt met de slab in haar hand de grondbox in. “Hallo Annabelle, ik kom je halen voor je fles. Ik doe eerst de slab om je nek… zo… nog een strikje erin. Annabelle, ik ga je optillen.” Annabelle kijkt wat aarzelend. Maaike wacht tot ze zich wat ontspant en tilt haar dan op. “Nu ben je op mijn arm. Wat kijk je mij serieus aan. Ik ben Maaike, weet je nog?” Het is voor Annabelle weer de eerste dag na een vakantie van drie weken in Frankrijk. Maaike loopt met Annabelle op arm rustig naar het eetgedeelte waar ook de voedingsstoel staat. Alles ligt al klaar. “We gaan hier samen zitten, deze plek ken je vast nog wel. Even het kussen goed doen, zo… mijn voet op het voetenbankje, zodat we lekker zitten saampjes.” Annabelle gaat geluiden maken als ze haar fles ziet staan. “Zo te horen heb je honger, hier is jouw fles… ga maar lekker drinken.” Annebelle hapt toe en begint te drinken, terwijl ze het gezicht van Maaike blijft bestuderen. Soms pakt ze zelf de fles vast met beide handen. Als de fles halverwege leeg is, gaan af en toe haar ogen dicht. Wanneer Maaike even iets tegen Joris zegt die van achter het hekje zit te kijken gaan haar ogen open, ze stopt even met drinken en zuigt dan in een rustiger tempo verder. “De fles is op… kijk Annabelle, helemaal leeg. Je hebt alles opgedronken. Ik leg je even tegen mijn schouder om een boertje te laten.” Ze hoeven er niet lang op te wachten. “Sante Annabelle.” Maaike neemt haar zo in haar armen dat ze elkaar kunnen aankijken en praat zachtjes en langzaam met haar. “Ik neem je zo mee naar de commode, daar geeft ik je een nieuwe luier en dan leg ik je in een van de bedjes buiten. Ik zal je lekker warm instoppen.” Annabelle kijkt Maaike indringend aan. Haar lippen bewegen soms alsof ze ook wat wil zeggen. “Wil je mij wat vertellen?” Annabelle zegt tussendoor Whaa ooohma. “Oh ja,” zegt Maaike vriendelijk, “vond je het eten zo lekker?” Dan wacht ze op het antwoord, hetgeen dit keer een grote gaap is. “Je gaapt, je bent moe. Ik leg je zo in jouw buitenbedje en als je wakker wordt dan leg ik je daar, (ze wijst naar de grondbox) te spelen, op je rug, met jouw lievelingsspeeltjes.” Het meisje antwoordt haar weer met diverse geluiden. “Precies Annabelle… nu sta ik op en neem je mee naar de commode.” Ze staat langzaam op en loopt rustig naar de commode.Het perfecte Pikler interieur
Het perfecte Pikler interieur bestaat volgens Hedie niet. “In essentie draait het om de individuele omgang met kinderen. Er zijn wel voorwaarden te scheppen in de fysieke omgeving. Er is rust nodig en duidelijkheid. Daarom adviseer ik vaak om te werken met hekjes. Dat stuit mensen wel eens tegen de borst… zoveel hekjes. Maar de pedagogisch medewerker blijft zichtbaar voor alle kinderen en heeft toch plekjes om ongestoord met een paar kinderen te kunnen eten of om te verschonen.”- Overdracht Het is prettig om een ruimte tussen de hal en de groep te hebben. Die ruimte kan dienen als garderobe en als overdrachtsruimte. Hierdoor komen ouders niet meer op de groep en dat geeft rust. Kinderen komen dan sneller tot spelen. En ook aan het einde van de dag blijft het rustiger in de groep.
- Eten Voor eetmomenten heb je een voedingsstoel met voetenbankje nodig. Verder is er een speciaal eetbankje voor de overstap van schoot naar tafel en een lage tafel met krukjes voor zo’n 4 tot 5 dreumesen of peuters.
- Verschonen Zorg voor een verschoonplek achter een hekje. Dat kan dus ook gewoon in de groepsruimte zijn. Minder handig is een gedeelde verschoonruimte met een andere groep. Dat geeft vaak onrust en afleiding. Ideaal is een commode met aan 3 kanten spijltjes. Ervaringsdeskundigen kunnen het beamen: dat werkt zo fijn. Het is veilig en je kunt ook kinderen staande verschonen. Hedie: “Eigenlijk is het een voorwaarde om aandachtig en met respect voor de bewegelijkheid van kinderen te kunnen verschonen en verzorgen. Zorg voor een plat hard kussen en voor ruimte naast de commode voor de mandjes met spullen.”
- Slapen Meerdere slaapplekken is een pre, denk aan minimaal twee slaapruimtes. Hedie: “Ik zie in de praktijk, als er maar één slaapkamer is, dat kinderen die heel moe zijn nog niet naar bed gebracht worden, omdat de anderen dan mogelijk wakker worden. Als de mogelijkheid er is, dan is buiten slapen ook heel fijn.”
- Terugtrekken Het ontbreekt meestal aan terugtrekplekken. Denk aan bedbankjes, een hondenmand, een nis in een kast met een gordijntje. Daar kunnen kinderen zich terugtrekken, even uitrusten of bijkomen van prikkels of misschien van een conflict. “In het tehuis gebruikten ze de bedjes in de groep als terugtrekplekje, dus ook met weinig middelen kun je dit organiseren,” zegt Hedie.
- Spelen & bewegen Je hebt een grondbox (minimaal 2 x 2 meter) nodig om baby’s veilig en ongestoord te kunnen neerleggen. Dat sluit het gebruik van hoge boxen trouwens niet uit, daar kun je hele jonge baby’s fijn in leggen. Gaat het om nieuwbouw? Houd dan van tevoren rekening met de plek van de grondbox, vaak zijn er overal deuren en is er dus geen goede, rustige hoek voor de grondbox. Zorg voor open kasten zodat materiaal aantrekkelijk aangeboden kan worden. Hedie: “Het is een misverstand dat de omgeving prikkelvrij moet zijn en er dus nauwelijks speelgoed is. De ruimte zelf is rustig maar er ligt ruim voldoende open speelgoed op de grond.”
- Klimmen Ook het diverse Pikler® klimmateriaal hoort erbij. Zo kunnen tijgerende en kruipende baby’s bijvoorbeeld op een verhoging klimmen en zichzelf vanaf veilige hoogte leren opvangen.